Στις
δύσκολες συνθήκες, που διαμορφώνει ή
υγειονομική κρίση του Κορωνοϊού στη
χώρα μας, εντάσσονται και οι εξαγγελίες
του Υπουργείου Παιδείας για την εξ
αποστάσεως εκπαίδευση των μαθητών/τριών.
Παρακολουθούμε μέρες τώρα την Υπουργό
Παιδείας να περιφέρεται στα ΜΜΕ και να
περηφανεύεται για τη συνέχιση των
μαθημάτων με εκπαιδευτικές πλατφόρμες
και να μιλά για την εξ' αποστάσεως
εκπαίδευση με τη χρήση νέων τεχνολογιών,
λες και ανακάλυψε τον τροχό, ενώ παράλληλα
δε φαίνεται να την απασχολούν άλλα
προβλήματα που είναι σημαντικότερα και
αφορούν τους μαθητές των σχολείων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το
γεγονός ότι σε ερώτηση δημοσιογράφου
για το τι θα γίνει με τα σχολικά γεύματα
απλά απάντησε ότι δεν αποτελεί θέμα
αρμοδιότητάς της!
Όσον
αφορά τώρα την ουσία του θέματος είναι
γνωστό
ότι στο ΠΔ 79 προβλέπεται αναπλήρωση
μαθημάτων όταν τα σχολεία κλείσουν, για
έκτακτο λόγο, για πάνω από 15 εργάσιμες
ημέρες. Είναι επίσης λογικό, ότι όπως
και η Υπουργός ανέφερε, υπάρχουν σχέδια
και τρόποι αναπλήρωσης ανάλογα με τη
χρονική διάρκεια της κρίσης, που
περιλαμβάνουν και την επέκταση του
σχολικού έτους. Ποιος ο λόγος λοιπόν
για επίσπευση των όποιων διαδικασιών
της εξ' αποστάσεως εκπαίδευσης; Προφανώς,
μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση του
θέματος και η παραπλάνηση των γονέων.
Η
εξ' αποστάσεως εκπαίδευση αποτελεί ένα
δυναμικό, διαρκώς αναπτυσσόμενο και
εξελισσόμενο πεδίο της εκπαίδευσης,
που για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση
μπορεί να γίνει ένα σημαντικό συμπληρωματικό
εργαλείο της συμβατικής εκπαίδευσης
και σε καμιά περίπτωση να την αντικαταστήσει.
Η εφαρμογή της όμως απαιτεί καλό
σχεδιασμό, ξεκάθαρους στόχους, ειδικά
σχεδιασμένο εκπαιδευτικό υλικό και
φυσικά συγκεκριμένα μέσα και εξοπλισμό
για να υλοποιηθεί. Παράλληλα απαιτεί
και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που
θα την εφαρμόσουν, προκειμένου να
γνωρίζουν τις βασικές αρχές και τη
μεθοδολογία της εξ' αποστάσεως εκπαίδευσης.
Οι όποιες εξαγγελίες της Υπουργού αν
δεν υπολογίζουν τους όρους και τις
στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την
εφαρμογή της εξ' αποστάσεως εκπαίδευσης,
ουσιαστικά τείνουν να είναι περισσότερο
επικοινωνιακού και όχι ουσιαστικού
χαρακτήρα.
Η
Υπουργός Παιδείας εκτός του γεγονότος
ότι δε γνωρίζει ή παραβλέπει τα σημαντικά
αυτά στοιχεία φαίνεται να αγνοεί και
την πραγματικότητα του εκπαιδευτικού
συστήματος της χώρας που έχει διαμορφωθεί
και με ευθύνες της ΝΔ αλλά και όλων όσων
κυβέρνησαν τη χώρα. Να της θυμίσουμε
ότι τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχει σταλεί
κανείς Η/Υ σε κανένα σχολείο, ότι δεν
υπάρχει καμιά συστηματική προσπάθεια
επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών ή καλύτερα
ότι συζητάμε για ένα σχολείο που τα
παιδιά διδάσκονται 2 ώρες θρησκευτικά
και 1 ώρα πληροφορική και
τα smart phones απαγορεύονται στα
σχολεία. Ας θυμίσουμε καλύτερα ότι οι
μαθητές μας δεν έχουν όλοι πρόσβαση στο
διαδίκτυο ή και αν έχουν αρκετοί δε
διαθέτουν το βασικό τεχνολογικό
εξοπλισμό. Τι θα γίνει με αυτούς τους
μαθητές; Ποια είναι η μέριμνα του
υπουργείου για τις οικογένειες που δεν
έχουν πρόσβαση ή απεριόριστη πρόσβαση
στο διαδίκτυο που σε κάποιους νομούς
αγγίζουν το 21%; Ποια ή μέριμνα για τους
μαθητές που δε διαθέτουν τον κατάλληλο
εξοπλισμό; Πόσοι ΗΥ υπάρχουν σε κάθε
σπίτι προκειμένου να καλύψουν τις
ανάγκες μιας τετραμελούς π.χ. οικογένειας,
τη στιγμή που και οι γονείς εργάζονται
με τηλεργασία. Οι ερωτήσεις πολλές, η
προχειρότητα και η βιασύνη σίγουρα δεν
είναι καλός σύμβουλος.
Παράλληλα,
παρατηρούμε και τις προσπάθειες αρκετών
συναδέλφων αλλά και της Διεύθυνσης Π.Ε.
Χανίων και πραγματικά αναρωτιόμαστε
γιατί δεν αναμένουν οδηγίες και
διευκρινίσεις από το Υπουργείο αλλά
σπεύδουν να ενεργήσουν κατά το δοκούν.
Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι να
κάνει ο καθένας ό,τι θέλει ή ό,τι
νομίζει ή να δράσουμε συντονισμένα
υπό την καθοδήγηση του Υπουργείου
Παιδείας και με βάση τις κατευθυντήριες
γραμμές του;
Θεωρούμε
ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την
εφαρμογή οποιοδήποτε προγράμματος εξ'
αποστάσεως εκπαίδευσης, είναι η εξασφάλιση
της ισότιμης πρόσβασης των μαθητών, η
διασφάλιση της συνταγματικής επιταγής
για καθολικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης
έτσι ώστε το μορφωτικό αγαθό να προσφέρεται
σε όλους τους μαθητές και σε όλες τις
μαθήτριες. Ο στόχος του όποιου προγράμματος
θα πρέπει να είναι η διατήρηση της επαφής
των μαθητών με τη σχολική πραγματικότητα,
η ψυχολογική και συναισθηματική στήριξή
τους.
Η
κρίση πάντα αποτελεί και μια ευκαιρία,
αποκαλύπτει καθυστερήσεις λάθη και
παραλείψεις του παρελθόντος διδάσκει
όμως και πως πρέπει να σχεδιάσουμε το
μέλλον.
Απαιτούμε:
- Άμεση κάλυψη των αναγκών των σχολικών μας μονάδων, με τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό εφόσον κριθεί αναγκαία η έναρξη Σύγχρονης Εξ αποστάσεως Εκπαίδευσης στο δημοτικό και στο νηπιαγωγείο.
- Κάλυψη όλων των εξόδων που θα προκύψουν από τις σχολικές επιτροπές των Δήμων.
- Να υπάρξει γενναία κρατική χρηματοδότηση για τη συντήρηση και αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων.
- Μείωση της διδακτέας ύλης για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και προσαρμογή της, ανάλογα με τον χαμένο διδακτικό χρόνο.
- Να υλοποιήσει το υπουργείο Παιδείας μορφές μαζικής και απευθείας ενημέρωσης των μαθητών και γονιών. Να προσαρμοστεί το πρόγραμμα της Δημόσιας Τηλεόρασης Π.χ. ειδικά προγράμματα, λειτουργία εκπαιδευτικής τηλεόρασης με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες ανά τάξη και ανά ηλικιακή ομάδα, εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ κ.ά. Υπάρχει πλούτος καλών παιδικών και εφηβικών ταινιών και εκπομπών, που μπορούν να αξιοποιηθούν.
Για
το Δ.Σ.
Ο
Πρόεδρος
ΤΣΑΛΑΠΑΚΗΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ
