Αθήνα, 25-10-2021
Ι. Επί του ερωτήματος.
Αναφορικά με τη δυνατότητα πραγματοποίησης συνεδριάσεων των Συλλόγων Διδασκόντων μετά την πάροδο των προθεσμιών που θέτουν οι διατάξεις των άρθρων 34 και 35 του Ν. 4692/2020 [ΦΕΚ Α’ 111/12-6-2020] καθώς και των άρθρων 5,10 και 11 της Υ.Α. 108906/ΓΔ/7-9-2021 (ΦΕΚ 4189Α/10-9-21).
ΙΙ. Επί του νομικού πλαισίου.
Κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου (ΣτΕ 3997/2014, 1932/2013, 3973/2009 Ολ., βλ. και ΣτΕ 1535/1952 Ολ., ΠΕ 161/2018 σκ. 9, ΠΕ 144/2008 Ολ. σκ. Α ΙΙ Γ 2), η οποία αποτυπώνεται ήδη στο άρθρο 10 παρ. 5 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, η προθεσμία προς άσκηση της κανονιστικής αρμοδιότητας της Διοίκησης είναι, καταρχήν, ενδεικτική, εκτός εάν προκύπτει σαφώς το αντίθετο από την εξουσιοδοτική διάταξη [ΣτΕ 1712/2020]. Χαρακτηριστικό παράδειγμα περίπτωσης αποκλειστικής προθεσμίας αποτελεί η ρύθμιση του άρ. 227 Ν. 3852/2010, στην οποία προβλέπεται ρητώς, δίχως να καταλείπεται καμία αμφιβολία ως προς το νόημα της διάταξης ότι «Ο Επόπτης Ο.Τ.Α. αποφαίνεται επί της προσφυγής μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την υποβολή της. Αν παρέλθει η ανωτέρω προθεσμία χωρίς να εκδοθεί απόφαση θεωρείται ότι η προσφυγή έχει σιωπηρώς απορριφθεί».
Από την άλλη, ως περίπτωση ενδεικτικής προθεσμίας έχει κριθεί η διάταξη της παρ. 3 του άρ. 218 του Ν. 4512/2018 με την οποία ρυθμίζονται ζητήματα, που αφορούν τη συγκρότηση και τη λειτουργία του Σώματος Ειδικών Επιθεωρητών, με την αιτιολογία ότι η προθεσμία αυτή δεν προβλέπεται στο νόμο ως αποκλειστική ούτε προκύπτει η βούληση του νομοθέτη να έχει τέτοιο χαρακτήρα η διάταξη αυτή [ΣτΕ 1712/2020].
Κατά τα ανωτέρω, οι προθεσμίες, που αφορούν ενέργειες της Διοίκησης έχουν ενδεικτικό χαρακτήρα, εκτός εάν ορίζεται άλλως από τις διατάξεις που τις προβλέπουν και έχουν ως σκοπό να πιέσουν τα δημόσια όργανα, όπως περατώσουν ορισμένες ενέργειες. Υπέρβαση των προθεσμιών συγχωρείται μόνο σε περίπτωση ανώτερης βίας ή όταν γίνεται από τον ενδιαφερόμενο επίκληση γεγονότων γνωστών στη Διοίκηση (Βλ. Αιτιολογική Έκθεση του Ν. 2690/1999. Επίσης, Α. Ι. Τάχο, Ερμηνεία Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, Δ΄ έκδοση, σελ. 476 επ., καθώς και Πορίσματα νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, εισαγωγή Μ. Δ. Στασινόπουλου, Εθνικό Τυπογραφείο 1961, σελ. 195 επ. Τέλος, επί προθεσμιών σχετικές οι αποφάσεις ΣτΕ 290/2004, 1551/2002, 3355/2000, 3011/1998 κλπ., αλλά και προ του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας ΣτΕ 958/1957 και 2145/1959) [βλ. τη δημοσιευμένη στην Τ.Ν.Π «ΝΟΜΟΣ» υπ’ αριθμ. 146/2017 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Τμήμα Στ`) που συνεδρίασε στις 14-6-2017, βλ. και τη Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ με αριθμό 17/2016 (Τμήμα Γ)]. Στην περίπτωση, όμως, έκδοσης ατομικών διοικητικών πράξεων, δυσμενών για το πρόσωπο, το οποίο αφορούν αμέσως, οι προθεσμίες είναι αποκλειστικές.
Στην προκειμένη περίπτωση, με τις διατάξεις των άρθρων 33, 34 και 35 του Ν. 4692/2020 [ΦΕΚ Α’ 111/12-6-2020], αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις του Ν. 4547/2018, οι οποίες περιείχαν ρυθμίσεις αναφορικά με τον συλλογικό προγραμματισμό εκπαιδευτικού έργου και ομάδες δράσεων επαγγελματικής ανάπτυξης καθώς και την αυτοαξιολόγηση και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο. Στις διατάξεις αυτές τάσσονται ορισμένες προθεσμίες εντός των οποίων τα αρμόδια όργανα οφείλουν να ασκήσουν το διοικητικό τους έργο, χωρίς ωστόσο να προβλέπεται κατά τρόπο σαφή, όπως απαιτεί η ανωτέρω παρατιθέμενη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι οι προθεσμίες αυτές είναι αποκλειστικές.
ΙΙΙ. Επί της απάντησης, που αρμόζει στο ερώτημα.
Οι προθεσμίες, που προβλέπονται στις ανωτέρω διατάξεις καθώς και των άρθρων 5, 10 και 11 της Υ.Α. 108906/ΓΔ/7-9-2021 (ΦΕΚ 4189Α/10-9-21), έχουν ενδεικτικό χαρακτήρα, με την έννοια της έντονης υπόδειξης προς τη Διοίκηση να περατώσει το ταχύτερο τη σχετική διαδικασία.
Ως εκ τούτου, η πάροδος των προθεσμιών αυτών δεν αποτελεί εμπόδιο για την μετά την πάροδό τους και πάντως εντός ευλόγου χρόνου από αυτήν, ενέργεια των αρμόδιων διοικητικών οργάνων.
Παραμένω στην διάθεση σας.
Μαρία Μαγδαληνή Τσίπρα
Δικηγόρος –Νομική Σύμβουλος Δ.Ο.Ε.
