Στο παραπέντε των διορισμών η Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΑΙΘ θυμήθηκε ότι δεν υπάρχουν οργανικές θέσεις για κάποιους κλάδους!
Ο ΣΕΠΕ Χανίων στηρίζει τους συναδέλφους μας Θεατρολόγους ΠΕ.91.01, κλάδος με πολύχρονη παρουσία και συνεισφορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, οι οποίοι έχουν στην ουσία αποκλειστεί από τους διορισμούς που ετοιμάζει το Υπουργείο Παιδείας. Είναι ο μοναδικός κλάδος στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση με μια μόλις οργανική θέση στην Ειδική Αγωγή και μηδενικούς διορισμούς στη Γενική. Αυτά αποφασίστηκαν, ενώ υπηρετούν πάνω από 800 αναπληρωτές Θεατρολόγοι, (εκ των οποίων 200 με περισσότερα από δέκα έτη), δηλαδή το 80% των εκπαιδευτικών της Θεατρικής Αγωγής είναι αναπληρωτές!
Η αγανάκτηση και η αίσθηση της αδικίας είναι μεγάλες. Πρωτίστως οι μαθητές δεν θα διδάσκονται με σταθερότητα και ποιότητα ένα πολύτιμο μάθημα, του οποίου η αξία δεν φαίνεται να αναγνωρίζεται από την Πολιτεία.
Όμως και σε επίπεδο εκπαιδευτικών, ο διορισμός είναι μία ελάχιστη εργασιακή ασφάλεια, εργαζομένων υψηλής κατάρτισης, με επιμονή και αγάπη στο αντικείμενό τους, παρά τις χαμηλές αμοιβές και τις αντίξοες συνθήκες, μετά από ομηρία χρονών! Το αίτημα για δίκαιους διορισμούς δεν είναι λοιπόν συντεχνιακό, είναι θέμα εργασιακής αξιοπρέπειας και κοινής λογικής.
Γιατί λοιπόν υφίστανται οι Θεατρολόγοι αποκλεισμό; Γιατί δεν μπορούσαν να συστηθούν έγκαιρα οι οργανικές θέσεις, ώστε να αποτυπωθούν τα πάμπολλα αληθινά κενά στο μάθημα της Θεατρικής Αγωγής; Το Υπουργείο Παιδείας είχε ενημερωθεί για την μη ύπαρξη οργανικών θέσεων με δεκάδες επιστολές, διαμαρτυρίες, ερωτήσεις στη Βουλή και είχε χρόνο στη διάθεσή του, αλλά αποφάσισε να μην ασχοληθεί με το θέμα. Πίσω από τους αριθμούς όμως βρίσκονται άνθρωποι, μαθητές και εκπαιδευτικοί. Η αντίληψη πως υπάρχουν πρωτεύοντα και δευτερεύοντα μαθήματα και συνακόλουθα ειδικότητες Β’ κατηγορίας, ευτυχώς έχει από καιρό ξεπεραστεί επιστημονικά και αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η ηγεσία μπήκε σε αυτή τη λογική.
Πέρυσι χαιρετήσαμε τους 171 διορισμούς Θεατρολόγων στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, θεωρώντας πως, έστω αυτός ο συντηρητικός συγκριτικά με τις πραγματικές ανάγκες αριθμός θα γινόταν απαρχή για εξομάλυνση της άδικης κατάστασης που βιώνουν οι Θεατρολόγοι, την τελευταία εικοσαετία.
Αναρωτιόμαστε τι άλλαξε από πέρυσι, αφού η ίδια πολιτική ηγεσία αποφασίζει και οι ανάγκες δεν έχουν αλλάξει. Γιατί άραγε πέρυσι κρίθηκε σημαντικό να διοριστεί, έστω ένα μικρό μέρος των απαραίτητων θεατρολόγων και βρέθηκε τρόπος να ξεπεραστεί ο σκόπελος της μη έγκαιρης σύστασης οργανικών κενών από την πολιτεία, ενώ φέτος περάσαμε στους μηδενικούς διορισμούς;
Οι Θεατρολόγοι υπηρετούν ως τις εσχατιές της χώρας, σε πολλαπλά σχολεία ο καθένας, έχοντας συνείδηση του αποτυπώματος της Θεατρικής Αγωγής στις ψυχές των παιδιών. Στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας, προσέφεραν μέσω της δουλειάς τους σημαντικό έργο, τόσο στα σχολεία όσο και στην Εκπαιδευτική Τηλεόραση. Επιπλέον, η Θεατρική Αγωγή έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της ως μέσον πρόληψης της μαθητικής βίας και ενδυνάμωσης των μαθητών στις ποικίλες δυσκολίες που μας κατακλύζουν. Φαίνεται όμως, πως όλα αυτά δεν θεωρήθηκαν αρκετά σημαντικά.
Σε μια εποχή αυξανόμενων υποχρεώσεων για τους εκπαιδευτικούς, κανονικά θα έπρεπε να έχουν όλοι και τα ίδια εργασιακά δικαιώματα. Δυστυχώς, οι Θεατρολόγοι δεν αντιμετωπίστηκαν ισότιμα. Αντί να αναγνωριστεί το έργο τους και να καταξιωθεί η παρουσία τους στο σχολείο, τιμωρούνται για μια ακόμη φορά.
Για το ΔΣ του ΣΕΠΕ Χανίων
Ο Προεδρεύων
Τσαλαπάκης Αντώνης
